Pčelinjak Grujić osnovan je 2000. godine sa ciljem da se krene u proizvodnju lekovitih proizvoda od PČELA.

Naš motiv je prvenstveno PROIZVODNJA ZDRAVLJA, kako za nas same tako i za sve dobre ljude koji znaju da cene pčelu i sve njene proizvode.

U tom poslu smo se stalno usavršavali, tako da danas koristimo poslednju reč savremenog pčelarstva.

Pčele stalno, tokom cele sezone, selimo sa pašnjaka na pašnjak, kako bi korisnicima naših proizvoda omogućili najkvalitetnije, najčistije i najzdarvije pčelinje proizvode.

Pčele se prvo pripremaju u Bukovcu za prvu pašu, nakon čega se sele na obronke Cera, zatim i na sam Cer kako bi pčele prikupile BAGREMOV med.

Nakon toga smo na Fruškoj Gori gde pčele skupljaju „NAJBOLJE IZ VOJVODINE“ tj. LIPOV med.

Nakon lipove paše kreće se na sakupljanje LIVADSKOG meda.

Tu se već bliži i kaj pčelarske sezone i nastupaju lagane pripreme pčeljinjih društava za zimu.

Pored MEDA, od pčela uspešno prikupljamo POLEN, PROPOLIS i MATIČNU MLEČ, kako bi korisnicima, naših pčelinjih proizvoda, omogućili ceo asortiman lekovitih proizvoda.

Med

Med se u narodu upotrebljava za lečenje različitih bolesti od pamtiveka. Uzimao se kao lek za mnoštvo bolesti i stanja poput ćelavost, bolesti oka, problema s probavom, itd.
Najveći deo pozitivnih efekata meda na zdravlje proizlazi iz njegovih antimikrobnih sposobnosti. Većina bakterija i mikroorganizama ne raste i ne razmnožava se u medu, jer med sadrži nešto kiseline, a ne daje vodu i kiseonik. Čak i med koji se razredi vodom podstiče rast bakterija, ali bakterija koje su dobre za čoveka, pri čemu ubija one opasne.

Takođe, med sadrži sastojak pod nazivom glukooksidaza, koja u kombinaciji sa vodom i kiseonikom stvara vodonikov peroksid, a to je izuzetan antiseptik. U praksi, to znači da se med može staviti lokalno na ranu jer podstiče oporavak rane, a njegova antibakterijska svojstva sprečavaju infekciju.

Deluje i protivupalno, smanjujući oteklinu i bol, smanjuje ožiljke, a pokazao se odličnim i u lečenju opekotina i hirurških rezova, kao i za omekšavanje kože. Da je med lek „od glave do pete“ pokazuje činjenica da se koristi kod lečenja upale kapaka, nekih vrsta konjuktivitisa i keratitisa, ali i kod atletskog stopala i drugih gljivičnih infekcija.
Ne možete da ga ne koristite!

 

Polen

 

Polen je smeša belančevina, masti, mineralnih materija, ugljenih hidrata, amino-kiselina, fermenata, eteričnih ulja i vitamina: aneurina, riboflavina, nikotinske kiseline, piridoksina, pantotenske kiseline, folne kiseline, biotina, tokoferola, askorbinske kiseline, kalciferola, karotina i rutina.

Utvrćeno je da se u cvetnom prahu nalazi 20, od 23 poznate amino-kiseline. Sadržaj u belančevinama vezanih amino-kiselina, koje su po vrsti identične kao i slobodne amino-kiseline, sledeći je:cistin, triptofan, alanin , serin, treonin, prolin, valin, lizin, arginin, histidin, glikokol, glutaminska kiselina, fenilalanin, leucin, izoleucin.

Hromotografskom metodom takođe je utvrđeno da se lipidi cvetnog praha sastoje od slobodnih zasićenih masnih kiselina, i to: palmitinske, miristinske i laurinske kiseline, tragova monoglicerida i nezasićenih masnih kiselina, i triglicerida .

Od bioaktivnih materija mineralnog porekla dokazani su: Ca, Fe, P, Mg, Co, a u nekim vrstama polena nalaze se i hormonalne materije.

Propolis

 

Propolis je lekovit proizvod pčela medarica. Deluje protiv virusa, bakterija i gljivica, pa ga stručnjaci smatraju lekom 21. veka. Zašto? Zato što bakterije protiv njega ne mogu da stvore otpornost, a takođe nema štetnih nuspojava, što je mana sintetičkih antibiotika. U medicini se propolis primenjuje kao lek kod raznih oboljenja i stanje.
Savršen je za lečenje anemije i respiratornih bolesti, neguje usnu šupljinu, koristi se u dermatologiji, osnažuje imunitet organizma, dobro se pokazao u lečenju infekcija organa za varanje, štiti jetru… Naravno koristi se i u kozmetici jer utiče na brzu regeneraciju tkiva i ima antibakterijsko i antigljivično delovanje.
Hemijski sastav propolisa još nije u potpunosti razjašnjen. Propolis se razlikuje po boji, mirisu i lekovitim svojstvima, što zavisi od sastava i godišnjeg doba. Poznato je da propolis sadrži razne smole i smolama slične materije, balzame i eterična ulja, vosak, pelud, flavonoide, mineralne materije i takozvane biljne hormone. U propolisu su zastupljeni brojni flavonoidi: galangin, kvercetin, krizin, kempferol, apigenin, pinocembrin, pinobaksin

Matična MLEČ

 

Mleč je izuzetno hranljiva, gusta, mlečnobela kremasta tečnost, karakterističnog mirisa, nakiselog i pomalo ljutog ukusa. Pčele radilice proizvode mleč od cvetnog nektara, polena i vode pomoću sekreta svojih žlezda. Tim mlečom one hrane larve pčela radilica i trutova prvih dana njihovog života, dok maticu hrane tokom celog perioda razvića i kasnije. Najčešće se koristi mleč izvađen iz matičnjaka, pa se zato zove matični mleč. Osnovni sastojci matičnog mleča su: belančevine, vitamini, hormoni, masti, šećeri, voda, aminokiseline i ostalo.